dinsdag 31 juli 2018

Tioman-Mersing-Sedili Kecil-Desaru

We staan vroeg op. We kunnen om 6 uur ontbijten. Volgens het ticketburo moeten we om 6 uur al op de Jetty staan voor de boot. Lijkt ons een beetje vroeg. De receptie van het hotel had de vorige dag gezegd dat tussen 6 uur en 6:30 uur vroeg genoeg was. Om 6 uur is het licht nog uit in de ontbijtruimte. Er wordt gezegd dat we later moeten terugkomen. Toen de vroege boot werd genoemd konden we toch gaan ontbijten. Wanneer we uitchecken wordt gezegd dat we nog rustig even kunnen koffiedrinken. Het is laag tij, dus de boot is iets later. Ja, maar gisteren zeiden ze bij de receptie.... Tja, laag tij, he... maar de boot komt wel voor 7 uur, denk ik... De boot komt inderdaad om twee minuten voor 7 aan. We gaan nog langs een andere Jetty en de boot is nagenoeg vol. Na twee uur varen komen we aan in Mersing. De fietsen staan nog op dezelfde plek in het hotel en de kamer is al gereed. 

We vertrekken vroeg, want we hebben een lange en heuvelachtige etappe voor de boeg. Het regent. Het hotel zit even buiten het centrum. Er zijn weinig eet- en drinkgelegenheden onderweg. Bij de 7eleven halen we water en koekjes. De regen wordt gelukkig minder en het is al snel droog. Al snel begint de weg heuvelachtig te worden, 4% met een uitschieter naar 7%. In een Chinees dorpje drinken we een drankje, omdat verderop geen winkeltjes en restaurantjes zijn. Altijd iets nemen wanneer het kan en niet wachten totdat het moet is ons devies. De klimmetjes worden wat langer en steiler. Een langere klim van 9% en de rest zijn maximaal 6%. We zien weer apen. Na ongeveer 42 km slaan we af richting Tenggaroh. De nederzettingen Tenggaroh zijn genummerd. De firma Felda (de grootgrondbezitter van palmolieplantages van een tijd terug bij Jengka) heeft hier ook palmolieplantages. In de nederzettingen wonen de medewerkers van Felda. De weg gaat langs de palmolieplantages en is rustig. Maar de weg is zeer heuvelachtig 3-9%) met meerdere klimmetjes en minder vlakke stukken. We zwoegen voort. De zon laat zich weer zien en het wordt weer heet.  Vlak voor een benzinestation zijn een paar winkeltjes en restaurantjes. Laatste kans om iets te eten en drinken. Wanneer we weer een tijdje op de fiets zitten zien we aan de rechterkant van de weg een groep waterbuffels. Ineens wordt de groep onrustig. Ze draaien zich om en één middenin de groep kijkt ons wild aan. Gauw doorfietsen dus maar. Gelukkig komen ze niet achter ons aan. We zien onderweg nog een bord ‘awas’ (pas op) olifanten. Maar we hebben ze niet gespot. Bij km 80 slaan we linksaf een klein weggetje schuin omhoog. Deze heuvelachtige weg volgen we ruim 5 km om bij een resort te komen. Helaas staan we voor een afgesloten hek. Op het hek staat een telefoonnummer, maar als we bellen wordt er niet opgenomen. De weg moeten we weer terug fietsen en dan maar naar het plaatsje Sedil Besar om daar in een hotelletje te gaan. De kleine resorts die we verder tegenkomen zijn ook allemaal dicht. We zien een hotelletje bij een kruising. Een typisch Chinees hotelletje. Eerst maar eens een koud drankje, daar zijn we wel aan toe. Het plaatsje stelt niet veel voor. Na het drankje gaan we naar het hotelletje. De deur staat open. Een donkere trap omhoog. Op de eerste verdieping niemand te zien. Er zitten wel sleutels in de kamerdeuren. Op het einde van de etage is een toilet. Hm, gedeelde wc? ‘Hallo!’ Geen reactie. Nog maar een etage omhoog. Het licht werkt niet. In het schemer naar de 2e etage. Donker gangetje met kamerdeuren. Einde van de etage weer een wc. Geen mens te bekennen. Tja, wat gaan we doen. Dan maar doorfietsen. In het routeboekje staat dat bij km 5,3 van de volgende etappe een resort is. Wel met de vermelding ‘bij uiterste nood’. Dat klinkt niet veel belovend, maar altijd beter dan niets. Echter ook dit resort is dicht. Google maps laat nog een paar opties zien. We fietsen weer door. Weer een gesloten resort. Na 105 km te hebben gefietst hebben we eindelijk iets wat open is. Sidili Inn. We zijn de enige gasten. Ze hebben bungalows. Voordat we de sleutel krijgen wordt ons gevraagd wat we die avond willen eten. Een menukaart wordt ons getoond, alleen western food. Na een keuze te hebben gemaakt gaan we naar de bungalow. We krijgen de airco niet aan. En het is warm in de bungalow met golfplaten puntdak. We krijgen de sleutel van een andere bungalow. En, oh het eten dat jullie hebben gekozen hebben we niet meer. Je kunt kiezen uit chicken chop of lamb chop. We klagen niet, we hebben eindelijk onderdak en krijgen iets te eten. We gaan nog even naar een winkeltje aan de overkant van de weg. Een ijsje voor de maaltijd en een chippie voor erna. Tijdens het eten zijn wij voer voor de muggen. In lange boek en trui aan de ruif. Gauw weer naar de kamer, veel te warm in deze kleren. De chips blijken Durian popcorn. Bij het openmaken van de zak de onmiskenbare geur van durian, maar de lekkerste popcorn ooit.

We kunnen pas om 8 uur ontbijten. We zien op internet het afschuwelijke nieuws van de aangereden fietsers in Tadzjikistan. Mogelijk een aanslag. Wat voor wereldbewoners hebben we toch op deze aardkloot rondlopen?
We vertrekken laat. Het is al warm. We hebben al 13 km van deze etappe de dag ervoor gefietst. Nog maar 42 km te gaan. Er zijn geen eet- en drinkgelegenheden onderweg en vanaf km 13 wordt de weg weer heuvelachtig. We hebben weer tegenwind. Er is geen schaduw. Af en toe zien we de weg recht voor ons. Het ziet er dan zo uit: een voorbijgaande auto duikt uit beeld en komt weer in zicht om de heuvel op te gaan. De weg blijft zo op en neer gaan. Vermoeiend fietsen. In Desaru aangekomen komen we langs een heel groot complex. Het lijkt wel Disney. Het is een hotel met 700 kamers een waterpretpark en meerdere restaurants. We kiezen voor de buurman, Sand & Sandals. Een hotel aan het strand met zwembad. Hier blijven we twee nachten. Even uitrusten en dobberen. Bij het inchecken wel weer iets typisch Azië. De receptioniste heeft een goede tip. Wanneer je online boekt krijg je korting, niet als je er live staat. ‘U heeft toch wel een telefoon bij u? Dan boekt u toch online? Nee, kan alleen online. En nee, ik kan u niet helpen.’ De manager wordt erbij gehaald en het wordt geregeld. 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten