In Yufuin slapen we in een kamer zonder ontbijt. De restaurantjes gaan op z'n vroegst om 9 uur open, dus halen we reeds gesmeerde boterhammen bij de supermarkt om toch op tijd te kunnen vertrekken. We willen graag vroeg vertrekken omdat we afwijken van de route. Deze variant is niet beschreven. De enige omschrijving is "zwaar klimmen", het aantal kilometers is onbekend. We klimmen vanuit het vertrek. Al in de eerste meters kan Sandra het tempo niet volgen. Bij nadere inspectie niet zo vreemd. Haar rem blijkt weer aan te lopen. Als dit is verholpen gaat het een stuk beter!
Op zo'n 900 meter hoogte komen we op een uitgestrekte vlakte. We lunchen met uitzicht op de bergen die we zo te zien ook nog moeten bedwingen. Na de vlakte stijgt de weg inderdaad gestaag verder. Het is vreemd om niet te weten hoe ver het nog klimmen is. De top ligt uiteindelijk na ruim 30 kilometer op 1330 meter. We vragen her en der hoe ver het nog is en ontvangen wisselende antwoorden waarbij de verwarring Aso-vulkaan en Aso-stad ook meespeelt. Van "onmogelijk" gooi de fiets maar achter in de bus tot een wel heel erg nauwkeurig klinkende 67 kilometer. Over 1 ding is men het wel eens, dit is het hoogste punt. En inderdaad wij zoeven heerlijk naar beneden.
Je bent nooit te oud om je jong te voelen, dus zijn we ingecheckt bij een jeugdherberg. Niks oude meuk. Het ziet er geweldig uit, is schoon, een prima plek voor een rustdag dus.
In de nacht begint het al stevig te waaien en komt de regen met bakken uit de hemel. De situatie is de volgende ochtend niet gewijzigd en zo valt de geplande beklimming van de vulkaan letterlijk in het water. Voor morgen staat er gelukkig weer een zonnetje op de borden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten