We hebben een heerlijk ontbijt genuttigd bij het barretje waar we de vorige dag waren. Heerlijke vers geperste sinaasappelsap, tja daarvoor ben je in Andalusië! We willen ook een naturel broodje mee voor onderweg. We schijnen zo'n 50km geen horeca tegen te komen. Het duurt even maar als Marcel net doet of hij een denkbeeldig broodje onder de arm neemt en wegloopt begrijpt de dame wat de bedoeling is. Ze komt even later zelfs met een zakje en vraagt of het daarin moet. Klasse!
Bij het uitchecken vraagt de receptioniste waar we heen gaan en via welke weg. De Via Verde richting Cordoba is ons antwoord. Ze loopt naar buiten en wijst de weg. Heel aardig. Alleen wel de verkeerde kant op, namelijk richting Jaén. Gelukkig weten we zelf hoe we de Via Verde weer moeten oppikken.
De eerste kilometers gaan vrij makkelijk. We genieten van de omgeving. Overal waar we kijken zijn olijfbomen. De konijntjes hebben hier een mooi speelveld. Ze rennen door de boomgaarden met stofwolken achter zich latend. Her en der moeten we een oude spoorbrug over. Dit gaat meestal met de fiets aan de hand omdat de planken er onregelmatig opliggen. Naar mate we verder fietsen loopt het spoorlijntje langzaam weer omhoog en dan lijkt het ook net of het gelijk een paar graden warmer is geworden. We besluiten te overnachten in Zuheros. Als we in de buurt van het dorpje komen zien we dat de Via Verde niet dwars door het dorp loopt, maar dat het dorp tegen een berg is aangebouwd. Via een geitenpad duwen we onze fietsen een voor een 20% omhoog naar een asfaltweggetje. Daarna moeten we nog flink klimmen om het dorpje te bereiken. Met de aanmoedigingen van een stel Franse toeristen komen we oververhit boven. Het hotel beschikt over een zwembad. Nou ja, zwembad.... een uit de kluiten gewassen badkuip, maar aangezien het deze reis ons eerste zwembad is maken we er wel gebruik van. De badkleding laten we in de zon drogen en is in no time weer droog. Vanuit onze kamer hebben we een prachtig uitzicht over de dalen met ontelbare olijfbomen.
De volgende dag is het zowaar bewolkt. We doen rustig aan want we gaan niet ver vandaag. Net nadat we vertrekken vallen er een paar druppen water. We besluiten alvast op zoek te gaan naar onze regenjassen want die zitten inmiddels ergens onderin de fietstassen. Het tevoorschijn halen van de regenjassen bleek een prima dreigement want uiteindelijk bleef het tijdens het fietsen gewoon droog.
In het plaatsje Castro del Rio waar we overnachten moeten we weer op zoek naar een bed. Een oud mannetje brabbelt er onverstaanbaar op los, we verdenken hem ervan zelf niet meer te weten waar hij woont. Een aardige dame springt ons in het Spaans en twee woorden Engels te hulp. Het lijkt niet heel erg ingewikkeld maar ze is zelf niet helemaal tevreden met haar uitleg dus rent ze een winkeltje binnen en komt even later met een papiertje terug met daarop het Engelse woord "school". Ah het is dus tegenover een school. We bedanken en prijzen haar met haar eerste woordje Nederlands ;-) het blijkt een pelgrimshotel te zijn. Basis maar schoon. Prima dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten