We doen het rustig aan. We hoeven niet veel kilometers te fietsen om in Cordoba te komen. Ook zou het volgens ons routeboekje niet zwaar zijn. Vlak, op een paar laatste venijnige klimmetjes net voor de stad na dan.
Nog steeds zijn er overal olijfbomen. Voordat we een afslag moeten nemen zien we in de verte voor ons een vakantiefietser de heuvel op klimmen. En verderop nog een. Even na de afslag halen we de eerste vakantiefietser in. Oh het zijn er twee, een tandem. Bij klimwerk gaan ze niet zo snel maar op vlakke stukken hebben ze duidelijk voordeel van met zijn tweeën fietsen. Het is een ouder echtpaar. Ze vertellen dat we nu met zes Nederlanders hier fietsen. Er rijden nog twee mannen verder voorop. We gaan weer verder. Zien we nu een fietser lopen? Zo steil is het toch niet? Of bedriegen onze ogen of de heuvels ons? Maar nee. De man duwt zijn fiets omhoog. Veel bagage. We fietsen verder. Er staat een man rustig te wachten op zijn maat. We blijven even praten met zijn zessen. De mannen zijn 72. Taaie stengels. Veel bagage mee. Overnachten in tentjes. We zeggen dat het onze droom is om op zo'n leeftijd nog zulke vakanties te fietsen. Er wordt verteld dat het wel iets zwaarder is dan een jaar of tien geleden. Maar dat er een paar keer in de week wordt getraind d.m.v. spinning. Ze zien er fit en vitaal uit. We vertrekken weer. De ene taaie stengel laat nog even zien dat hij de jonkies heuvelop wel aan kan. Dan wacht hij weer op zijn maat.
Een beetje raar. We zien toch regelmatig stijgingspercentages van ruim 5% op de teller voorbijkomen. Best veel voor een vlakke etappe.
Het landschap wisselt. Velden met zonnebloemen, graan en olijfbomen. De aardekleur is ook al een aantal keer veranderd. Van wit naar roodbruin en naar de ons bekende kleikleur en weer naar roodbruin.
We kiezen voor een weg die mogelijk opnieuw geasfalteerd is. Zo niet, dan wordt het rustig aandoen op een slecht wegdek. Maar we hebben geluk.
In de verte zien we een stad liggen. Cordoba. Maar we zijn er nog niet. Ruim 7 km nog te gaan. En ja, we zien ook dat er geklommen moet worden. Maar de training van afgelopen weken werpt zijn vruchten af;-). We rijden de stad in via de Romeinse brug. Een mooiere entree in de stad kun je je niet wensen.
Na een versnapering gaan we op zoek naar een overnachtingsplaats voor twee nachten. We vinden een mooi Hostal (hosteleria lineros 38) net buiten de toeristische luidruchtigheid en toch alle bezienswaardigheden op loopafstand. Het is een mooi gebouw met binnenplaats. Alles in Moorse stijl. Een badkamer met een hele ruime douche met een heerlijke straal water. Er zijn in deze stad Arabische baden. Als je hier onder de douche staat waan je je een klein beetje in zo'n bad.
De stad heeft veel kleine knusse straatjes waar je gezellig door kunt dwalen. Voor een versnapering hoef je nooit meer dan twee stappen te lopen. Morgen vervolgen wij onze weg richting Sevilla!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten