In Albacete hebben we heerlijk gegeten in een hippe tent. Kon je maar voor zo weinig geld zo goed eten en drinken in Nederland! Het was druk in de stad. FC Barcelona moest spelen tegen Juventus, en gewonnen. Een feest voor voetbalminnend Spanje.
We hadden de treinkaartjes al geregeld. Helaas was er geen directe aansluiting naar Jaén. Er mogen totaal maar 3 fietsen mee in de trein. In de trein met de minste wachttijd naar Jaén waren al 2 plekken bezet, daar kon dus maar één fiets mee. De kaartverkoper zag eigenlijk geen probleem. Wij wel iets meer. Ons Spaans is niet zo best dat we ons uit een dergelijke situatie kunnen kletsen. Laten we maar niet gokken. Er zijn blijkbaar nog een stel fietsende Nederlanders die een stukje met de trein doen. Dan maar acht uur wachten in Alcázar de San Juan.
In Albacete lijkt het wel of we op een vliegveld zijn. De fietstassen moeten door een scanner...
Een paar minuten voordat de trein aankomt loopt er spoorwegpersoneel op het perron. Ze wijzen ons aan waar de wagon voor de fietsen zal stoppen. Wat een service! En ook nog geheel volgens dienstregeling. We hebben gereserveerde zitplaatsen en plaatsen voor de fiets. Vlak voor binnenkomst in Alcázar de San Juan zien we nog vier witte molens uit de tijd van Don Quichotte aan de horizon. We installeren ons op een terras in de schaduw. De temperatuur loopt gestaag op. 35 graden zien we voorbij komen. Na een aantal uren wordt het ons te heet en verkassen we naar een terras aan de schaduwzijde van het plein. Het is zondag. Het is de hele tijd druk op de terrassen. Aan het einde van de middag komen allerlei netjes geklede mensen langs. Meisjes in mooie jurkjes en jongetjes in pakjes. De kerk is vast uit. Tijd voor een ijsje of een zakje snoep.
21.01 uur vertrekt onze trein naar Jaén. Weer komt de trein op tijd en weer wordt ons verteld waar we met onze fietsen moeten staan. Het is drukker in de trein. Er zitten mensen op de klapstoeltjes waar onze fietsen moeten staan. Één mevrouw blijft stoïcijns zitten. Op een gegeven moment staat ze toch maar op. De fietsen geïnstalleerd en hup de trein vertrekt. De conducteur komt langs en geeft aan dat we op onze gereserveerde plaatsen kunnen zitten. Maar we blijven liever bij de fietsen staan voor het geval de trein zich onrustig beweegt en de fietsen aan de haal gaan. Het uitzicht is mooi. Het lijkt wel een graanschuur waar we doorrijden. En later veel olijfgaarden. Op de achtergrond bergen. Om 23.25 uur komen we aan in Jaén. Het is nog 27 graden. We rollen de trein uit en rollen 15 meter verder zo het hotel in. Een vermoeiende dag. Het leek wel een wacht/reisdag, vliegen naar een verre bestemming.
De volgende dag verkennen we de stad. Er is een mega grote kathedraal. Dat hier in lang vervlogen tijden Moren waren zie je her en der in de stad terug. Zowel in de straatjes als in een museum waar in de kelder Arabische baden zijn.
Op dinsdag beklimmen we maar weer eens de fiets. We volgen de Via Verde. Een voormalige spoorlijn zoals we die een tijd terug ook een stuk hebben gevolgd. De landschappen zijn weer mooi. Overal om ons heen zie we olijfgaarden. Hier komt wel een paar liter olijfolie vandaan. We fietsen niet te lang en zoeken een hotelletje in Mortas. Die zijn aardig verborgen en als we er eindelijk eentje hebben gevonden blijkt deze vol te zijn. Na een aantal keren vragen vinden we er toch eentje. Grappig hoe dat gaat. De een brabbelt met heftige armbewegingen op hoge snelheid een hoop onverstaanbaar Spaans in onze richting terwijl anderen aan de vraagstelling al hebben begrepen dat ons Spaans wat roestig is en dus in "Hiawatha-Spaans", duidelijk en rustig, stap voor stap uitleggen wat de bedoeling is. In een restaurantje eten we een heerlijk broodje met een vers geperst glas sinaasappelsap. Het lijkt ons een prima adres om morgen te ontbijten, dus vragen we hoe laat ze morgen open is voor het ontbijt. Eh, om 8 uur, maar waarom wilt u dat weten? Nou we willen komen ontbijten! Rustig maar, we zijn niet van de Belastingdienst.......;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten