Voorbij Bruce Bay
Wanneer we vertrekken is het een beetje grauw. We houden ons vast aan de weersvoorspelling, het blijft droog. We zijn nu aan de Westkust. Mooi groen...dus veel regen... het landschap is veranderd. Met mos begroeide rotswanden waar water over druppelt. Een beetje het tuincentrum-idee. Mosjes die langs de weg groeien. Van die mosjes voor in kerststukjes. Varens en meer jungle-achtig uiterlijk. We moeten bij Haast Junction over een lange brug. Het klimmen begint weer. 5-12%. Al snel zien we de zee. Bij een mooi uitzicht stappen we van de fiets om te genieten. Er staat een auto geparkeerd. Aan de bestuurderskant staat de deur open, daar wordt iets gekookt. Ruikt heel lekker. Een jongen is iets aan het koken op een gasbrandertje. Hij blijkt uit de Tsjechische Republiek te komen. Even later komt hij met een grote schelp en een pannetje in zijn hand naar ons toe. Hij heeft (mossel) schelpen geraapt bij laag water en heeft het ‘vlees’ bereid en biedt het ons aan om te proeven. Het mosselvlees is erg vlezig, als je niet beter wist zou je denken dat je een stuk vlees at. We kletsen nog wat en even later vertrekken we. Bij Knights Point is een uitzichtpunt. Vandaar zien we zeeleeuwen. Het weer blijft goed en wordt snel zonnig. Bij Lake Paringa zien we de Lodge (een paar basic vissershutjes) waar we 10 jaar geleden hebben overnacht. Er is nu zelfs WiFi! Op km 56 kunnen we lunchen bij de Salmon Farm. In Bruce Bay zien we een Lodge waar we graag hadden willen overnachten. Toen we wilden boeken was het volgeboekt en nu staat er een bord dat ze nog plek hebben... Even verderop staat een caravan. Vanuit deze caravan wordt o.a. koffie en ijs verkocht. Terwijl we in de rij staan worden we lek geprikt door de sandflies. Hele kleine mugjes, formaat fruitvlieg. En wanneer ze prikken/bijten doet dat pijn en in no time heb je een jeukbult. We kopen direct het lokale insectensmeersel. We glimmen van de amandelolie en stinken naar citronella. Het lijkt te helpen. Na ruim 83km zijn we bij het Pine Grove Motel. Oude meuk, maar blij dat we er zijn. Met vier fietstassen en vier paar schoenen kunnen we onze kont niet meer keren. Één persoon kan vrij uit bed komen, de andere moet klauteren. En het bed lijkt een waterbed. Als de één beweegt is de ander zeeziek. Er is een klein winkeltje bij het motel waar we pasta, saus, soep en een paar sneden brood kunnen kopen. Met de in Haast gekochte groente, eten we een maaltijd uit de ‘fietstas’ bij gebrek aan een restaurant.
Fox Glacier
Na ons ontbijt van de paar sneden brood en muesli gaan we op pad. De weersvoorspelling biedt hoop op droog weer tot het middaguur. We hebben ‘maar’ zo’n 35km te gaan. Na 10km wordt het heuvelachtige weer gewoon klimmen. En we hebben weer wind tegen...ondanks dat er hier meestal zuidenwind is... wordt die wind nou nooit moe? Wij wel, hoor. We hebben uitzicht op groen begroeide bergen en grote rivierbeddingen. In de rivierbeddingen zijn ze druk bezig om grind te winnen. Vrachtwagens en graafmachines in de rivierbeddingen. We fietsen nog in t-shirt, maar zo’n 10km voor Fox Glacier begint het te miezeren. Even voor de brug bij de afslag naar de gletsjer begint het serieuzer te regenen. We zien nog een helikopter voor vluchtje vertrekken, waarschijnlijk de laatste voor vandaag en morgen. Het wordt slecht weer.
Bij het avondeten in een restaurant zit een groep Duitsers met reisbegeleiding. De reisbegeleidster laat een filmpje zien hoe de brug wordt weggespoeld door hevige regen. Van wanneer het filmpje was weten we niet. We hebben gehoord dat in december ook bruggen waren weggeslagen tijdens hevige regen, misschien was het toen. Een paar weken geleden heeft het ook flink geregend, we hebben onderweg herstelwerkzaamheden gezien. Er zijn maar weinig wegen en (éénbaans)bruggen, dus als er schade is heeft het veel gevolgen voor de bereikbaarheid. Morgen is de weersvoorspelling heel slecht, hopelijk geen schade tot gevolg. Als de weermannen en vrouwen gelijk hebben is het zaterdag weer droog.
We hebben 2 nachten een motel geboekt in Fox Glacier. Uitrusten en het slechte weer afwachten.
In menig hotel/motel of openbare plek zien we allerlei bordjes of papiertjes met aanwijzingen, tips of geboden. In dit motel ook. ‘Wash your Own dishes after use. Because it Will make you Younger, Prettier, Cooler, Smarter, Funnier, well-travelled and Better in Bed.’
Vrijdag is het echt slecht weer. Het is niet droog geweest. Volgens een site zou het in totaal 133mm regenen. Af en toe gaan we de kamer uit voor een cappuccino, lunch en een bezoek aan de supermarkt. Regenjas aan en onder een geleende paraplu. We kunnen de bergen niet zien. Bij het avondeten spreken we twee Engelse dames. In Lancaster kan het regenen, maar dit sloeg werkelijk alles volgens de dames. Zou het zaterdag echt droog en zonnig zijn?
Franz Josef Glacier
Wanneer we opstaan is het echt droog. En jawel! Blauwe lucht en het zonnetje! De eerste helikopters horen we alweer vertrekken. De kassa rinkelt weer bij die jongens.
Als we bij het motel wegrijden kunnen we direct aan de bak. Het is een kort ritje van 24km. Flinke klimmen tussen de 3% en 10%. Een kleine 3km even dalen om daarna gewoon weer te klimmen. Er komt damp van het gras of asfalt waar de zon op schijnt. Het is groen met veel varens. We gaan over en langs snel stromende rivieren en riviertjes. Rond het middaguur komen we aan bij het motel. De kamer is al gereed. Na de douche de lunch en een poging een helikoptervlucht te boeken. In Franz Josef schijnt de zon, maar op de gletsjer zit een dikke wolk die ons in de weg zit. Er wordt geadviseerd om rond half 5 te vliegen in de hoop dat de bewolking dan weg is. Maar helaas, de bewolking blijft hangen. We staan op de lijst voor morgenochtend. Hopelijk hebben we dan geluk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten