Tuatapere-Manapouri-Mossburn

Manapouri

Er is een weer- en windwaarschuwing voor de regio waar wij fietsen. We hebben het de vorige avond uitgebreid met Ron en Tony over gehad. Er is zelfs een aanbod gedaan om ons naar Manapouri te brengen als het echt slecht weer is. We hebben het ook over de Milford Sound gehad. De weg van Te Anou richting de Milford Sound is nog steeds afgesloten. Het repareren duurt toch langer dan verwacht. Dus de Milford Sounds gaan we niet meemaken. Hopelijk lukt het wel bij Manapouri om van daaruit naar de Doubtful Sound te gaan. Al is de verwachting dat het erg druk is omdat de toeristen uitwijken naar de Doubtful Sound.

Ron was, toen we voor het ontbijt arriveerden, al op de iPad aan het kijken hoe de weersvoorspelling is. Het is grauw en het miezert. Maar op de weer-app staat dat het zonnig weer moet zijn. Op de site van Metservice, de NZ weermannen, staat toch echt de wind- en regenwaarschuwing. Wind met een snelheid van 120km/per uur en hevige regenval. We kijken naar buiten en in de richting waar we heen gaan is zelfs een strookje blauw te ontwaren. Tja, wat is wijs? Is het veilig? Volgens Ron zal het niet zo’n vaart lopen. Het ziet er ook niet heel erg slecht uit en het waait nauwelijks. Na het gezellige ontbijt tuigen we de fietsen op en vertrekken we. Het is zelfs warm. We trekken het fietsjasje uit en fietsen een hele tijd in shirt. De hele rit is er geen eten of drinken te krijgen. Wel is er een openbaar toilet waar we dankbaar gebruik van maken. Het is bij een school, achter het zwembad. (Openbare toiletten zijn in NZ erg netjes) Na ongeveer 50km moeten we een pas over om Mount Black te bedwingen. Dit betekent 2400 klimmen met stijgingspercentages tussen 7%-12%. Bovenaan gekomen begint het te miezeren. Voor de afdaling gaan de regenjasjes aan om niet koud en nat te worden. Zo’n 5km voor Manapouri begint het echt te regenen. Maar we prijzen ons gelukkig, want het echte noodweer is ons bespaard gebleven.

Na een douche zijn we wel aan een hapje toe. Later informeren we naar een tochtje Doubtful Sound. We worden teleurgesteld. Alles is volgeboekt. De eerst volgende mogelijkheid is woensdag, en het is nu zondag. We gaan morgenvroeg op tijd naar de haven in de hoop op afzeggers...

We stonden als nummer 8 en 9 te boek voor eventuele annuleringen bij de boot. Maar helaas was iedereen ingecheckt. Voor de boot om 10:30 uur stonden 49 op de wachtlijst en de boot in de middag zo’n 32. Kansloos voor een plekje. We hoorden dat er nu pas over 8 dagen de eerst volgende boeking mogelijk is. We moeten het weer zonder een tochtje Doubtful Sound en Milford Sound doen. Een Nederlands echtpaar vertelde ons dat ze begin januari al geboekt hadden, maar dat ze zich in de datum hadden vergist. De boeking was voor gisteren. Helaas pindakaas, no-show en geld weg. Beetje zuur. Gelukkig hebben wij ons geld nog;-)

We rusten een beetje uit. Zoeken met een mega-trage WiFi accommodatie voor de komende fietsdagen en maken een wandeling langs het meer. Genietend van de zon.

Mossburn

Het heeft in de nacht behoorlijk geregend. Het is grauw en de bergen zijn bedekt met wolken. De weersvoorspelling is niet erg goed. We vertrekken met een fietsjasje aan. Al vrij snel gaat een laagje uit en we fietsen uiteindelijk in een shirt. Het is zonnig en de temperatuur is goed. De eerste 40km is vals plat. Het grove asfalt maakt het fietsen nog iets zwaarder. De uitzichten zijn weer erg mooi. Her en der zijn plekken gemaakt waar een fotostop voor auto’s/campers kan worden gemaakt. Van deze plekken maken we ook gebruik om even te rusten, eten en genieten van het uitzicht. Wanneer we ons helemaal alleen wanen op zo’n plek wordt het ineens heel druk met auto’s en campers. Tja, we zijn kudde dieren, dus wanneer er mensen staan dan is het vast mooi... Hebben die andere gemotoriseerde toeristen dankzij ons ook mooie foto’s, niet door de voorruit gemaakt;-)

De afgelopen dagen zien we vaker fietsers. Soms zien we mensen al vroeg in de ochtend ons tegemoet fietsen, dan vragen we ons af waar ze toch vandaan komen. Soms laat in de middag en dan vragen we ons af waar ze toch heen gaan. Hier is een volgende plaats met accommodatie niet echt om de hoek. Als er veel bagage mee is dan zal er wel ergens wild gekampeerd worden. En anders zijn het gewoonweg superbikkels die al tig km’s op de fiets zitten in alle vroegte of nog tig km’s voor de boeg hebben, laat in de middag.