We zijn vroeg vertrokken om een beetje van de 'koelte' te kunnen profiteren. Ruim 40 km naar Anuradhapura. We hadden mooi wegdek en de kilometers trapten we redelijk eenvoudig weg. Onderweg kwamen we apen (Makaken) langs de weg tegen. Er zijn ook veel honden langs de weg. We hebben weinig last van ze. Meestal liggen ze te slapen langs of zelfs midden op de weg. Een enkele keer is een vervelende blaffer erbij die het nodig vindt om ietwat dreigend mee te lopen. We moeten wel oppassen voor overstekende honden. Het lijkt erop dat ze gewoon oversteken op basis van het gehoor. Het overige verkeer is luidruchtig aanwezig door te toeteren en/of ronkende motoren. Wij zijn in vergelijking met het overige verkeer erg geluidloos. Ook de gemiddelde fietser (lees rammelbak) maakt redelijk veel lawaai. De lotenverkoper voor de loterijen heeft meestal via een megafoon een radio aan. Of een handelaar (met een weegschaal en zijn handelswaar achterop de fiets) brult meestal ook dat hij aanwezig is. Maar onze fiets is nagenoeg geruisloos en wij hebben geen megafoon meegenomen. Dus meestal schrikken de honden zich een hoedje als wij met een wijde boog om ze heen fietsen.
We zien vaak grote vleermuizen aan elektriciteitskabels hangen. Dood. (Onze gids in Anuradhapura vertelde dat de vleermuis aan de kabel gaat hangen. En doordat het beest op z'n kop hangt komt het met de kop tegen de onderste kabel aan en wordt zo geëlektrocuteerd...)
Eekhoorns zijn hier ook veel aanwezig. Grappig om te zien hoe ze de weg oversteken. De meest veilige manier voor het beestje is over een kabel die over de weg heen gespannen is. De beestjes zijn snel. En als ze geluid maken dan schudt het hele lijfje en komt het staartje omhoog. Een apart geluid maken ze. We dachten eerst dat het een vogel was.
In een plaatsje onderweg een cola stop gemaakt. Marcel loopt een winkeltje binnen en Sandra blijft bij de fietsen staan. Er komt een man met rode tanden op haar af. Wauwelt wat en vraagt uit welk land ze vandaan komt. Op deze conversatie zit ze niet te wachten. Rode tanden betekent dat de man betelnoot kauwt. Het is een verdovend middel dat je vaak ziet in Azië. Soort verdovend pruimtabak. Het is een combinatie van een betelblad, gedroogde betelnoot en andere smaakstoffen. Er wordt regelmatig een rode fluim uitgespuugd. Uiteindelijk druipt hij af. En dan is er cola!
In Anuradhapura aangekomen moeten we wachten op de trein die langskomt. Ziet er heel anders uit dan de NS. Wij hebben zo het vermoeden dat wij liever met de NS reizen dan met deze maatschappij. Een volgepropte trein zonder airco maar wel alle ramen open. Nadat de spoorbomen weer omhoog zijn gegaan maar een tijdje gewacht totdat de hectiek voorbij was. Altijd prettig om in alle rust naar een hotelletje te kunnen zoeken. Al vrij snel komt een tuctuc naast ons rijden. De beste man wil ons wel naar een hotel brengen. Maar deze 'service' slaan wij af. Het hotel was snel gevonden.
De volgende dag hebben we met een gids afgesproken om op de fiets een tourtje te maken.
Anuradhapura was vroeger de hoofdstad van Sri Lanka en is een belangrijke plaats voor het Boeddhisme. De oude stad staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco en staat vol met stoepa's (hier noemen ze het een Dagoba) en andere historische bouwwerken. De archeologen hebben ingenieuze waterkanalen, bevloeiingskanalen en waterzuiveringssystemen ontdekt. De gids vertelt trots dat deze systemen er al waren voordat de Nederlanders voet aan land zetten. Wel zei hij erbij dat de Nederlanders het geperfectioneerd hebben. Een aantal door mensen gemaakte water bekkens (meertjes) zijn aangelegd in de oudheid om de stad en de rijstvelden van water te voorzien. Tijdens de lunchstop komt een interessant gesprek op gang over de gids en zijn vriendin. Over trouwen en hoe dat allemaal in zijn werk gaat. Hij heeft een vriendin. Hij is 38 en woont nog thuis. Hij heeft 2 zussen en 3 broers. Hij is nu de oudste, want zijn oudere broer is getrouwd en woont dus niet meer thuis. Hij zorgt min of meer voor de familie. Hij hoopt dat hij ooit met zijn 27 jarige vriendin gaat trouwen. Maar dat is afhankelijk van de familie. Eerst moet de moeder van het meisje positief tegenover hem zijn en dan nog haar vader. Hij verteld dat hij de moeder subtiele hints geeft dat hij geïnteresseerd is in haar dochter. Een heel gedoe in onze ogen. Maar hij vindt onze levenswijze maar een vreemde zaak.....
Wanneer we een archeologische vondst gaan bekijken zijn er allemaal Makaken aanwezig. De gids legt ons het een en ander uit. Een Makaak sluipt naar de fietsen. Hij heeft het op onze rugzak, die op de bagagedrager zit vastgemaakt, voorzien. Meerdere malen moet het beest worden weggejaagd.
We hebben besloten om ergens anders dan in ons hotel te eten. Het is in Sri Lanka gebruikelijk dat je in het hotel waar je verblijft ook eet. De lucht was vreemd gekleurd. En gaandeweg onze wandeling begint het te spetteren. Lichtflitsen en gerommel in de lucht. Gelukkig min of meer droog aangekomen in het restaurant. (Overigens ook een restaurant bij een hotel) na het eten regende het nog steeds. Een tuctuc heeft ons weer naar ons hotel gebracht. En nu maar afwachten of het morgen weer droog is. De lokalen verwachten dat het wel zal regenen omdat het al lange tijd droog is geweest. We zullen zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten