Peñafiel-Castillejo de Robledo
Na onze verplichte rustdagen gaan we eindelijk weer op pad. Zaterdag was achteraf best aardig qua weer, maar zondag was behoorlijk regenachtig. We zijn met de leesboeken lekker opgeschoten en hebben besloten de oorspronkelijke route te fietsen. Vanaf Teruel zijn de laatste kilometers eventueel per trein te overbruggen. De dag van de Arbeid is hier een feestdag. Het ontbijt is later dan we verwachten. Een mooi moment om even het weer te checken. Eindelijk blauwe lucht en een zonnetje. En auto's die wit bevroren zijn...
Na het ontbijt vertrekken we. Het kasteel van Peñafiel is nog lang zichtbaar als we achterom kijken. We zijn blij met het droge weer maar het is nog behoorlijk fris. We stoeien met jasje aan, jasje uit, truitje aan... Warm bij het klimmen, erg koud bij het dalen. Het landschap wordt afgewisseld door wijnbouw, graan en lege akkers.
We komen aan in Castillejo de Robledo op de Plaza Major. Daar is een hotel en een terras met een paar mensen. De rest van het dorp lijkt volledig verlaten. Verderop zien we een bord met Casa Rural Isabel y Fernando. We kiezen maar weer eens voor een Casa Rural. Wel zo leuk dan bij een hotel. Een man doet open en Marcel vraagt of hij Fernando is. De fietsen mogen in de gezamenlijke ruimte en wij gaan twee deuren verderop. Het is een heel mooi gerestaureerd pand. Of eigenlijk drie panden, want in het tussenliggend pand wonen de eigenaren. Het is tegen een rots aangebouwd. Na de douche gaan we terug naar het plein in de hoop een klein hapje te kunnen eten. In de bar wordt volop gerookt dus die heeft niet onze voorkeur. Een dame loopt met een dienblad vanuit de bar met koffie naar het hotel, twee deuren verderop. Uit het hotel komt een hoop geluid. We stappen maar naar binnen. Het is het restaurant en zit stampvol met etende gasten (tegen 16 uur). Of we gereserveerd hebben? Uh nee, maar er is toch nog een klein tafeltje. We nemen plaats en krijgen de menukaart. Eigenlijk zijn de porties op dit tijdstip veel te groot voor ons. Maar we zwichten omdat we toch trek hebben. Bovendien hebben we te maken met een patron die weigert de borden op te halen als ze niet leeg zijn....;-) De maaltijd wordt afgesloten met een klein glaasje zelfgebrouwen drank. Na de late lunch is het tijd om het dorp te ontdekken. Er is een kasteel, nou ja ruïne.
Dit is ons eerste dorp van de El Cid route. El Cid is een nationale historische held in Spanje. Hij voerde de christelijke legers aan in een beslissende veldslag tegen de Moren. In de 11e eeuw speelde El Cid een belangrijke rol in de Reconquista, de terugveroveringen van het midden en zuidelijke deel van Spanje op de overheersing van de Arabieren. De route landschappen en plaatsjes die een rol speelden in El Cid zijn tijd. Dus kastelen en ruïnes in overvloed.
Bij de ruïne staat een kerkje. We gaan naar binnen om te kijken. Ineens hebben we een rap Spaans ratelende gids naast ons. Hij begrijpt donders goed dat we het Spaans niet erg goed machtig zijn maar met handgebaren en veel herhalingen begrijpen we, denken we, een kwart van wat hij verteld. We worden naar boven naar de klokken geleid. De beste man is een onderdeurtje in vergelijking met ons en kan met gemak het stalen wenteltrappen op. Hij waarschuwt ons meerdere malen voor ons hoofd. Als slangenmensen bestijgen we het wenteltrappen en staan bij de klokken. Een fraai uitzicht over het plaatsje en de ruïne. Hij wijst ons de mirador (uitzichtplaats) op de ruïne van de andere kant van het dorp aan. Na ons bezoekje aan de ruïne ook maar even een bezoekje aan de mirador brengen.
Om 21 uur is het avondeten maar dat slaan we vandaag maar over. Teveel van het goede.
Castillejo de Robledo-Barlanga de Duero
Het ontbijt wordt in de ruimte waar onze fietsen staan geserveerd. De haard brandt. De gastvrouw heeft een lekkere cake met appel gebakken. Na het ontbijt zwaait Fernando ons uit en belooft dat het een mooie dag wordt. Om het dorp uit te komen moeten we direct serieus klimmen langs de Bodegas van het dorp. Iedere plaats heeft één of meerdere bodegas. In Peñafiel was de grootste Protos. We fietsen nog in het Rivera del Duero gebied. We zien onderweg weer veel wijnranken staan maar ook deze hebben weinig tot geen uitlopers. Het zal hier wel altijd zo koud zijn waardoor alles later is. Onderweg komen we ook fruitbomen tegen. Kennelijk perenbomen gezien het logo op de fabriek. Een aantal mannen zijn met hoogwerkers bezig om netten over de bomen te spannen. Ze kijken ons aan en beginnen spontaan tegelijk te klappen. We vonden de hoeveelheid fruitbomen al heel veel maar toen we na een klimmetje op het hoogste punt waren hadden we uitzicht over de vallei. Nagenoeg de hele vallei bestaat uit fruitbomen. Wat zal dat een perensap geven. In Berlanga de Duero nemen we ons intrek in een hotelletje. Tot onze verbazing struikel je hier over de overnachtingsmogelijkheden. Behalve een vervallen kasteel lijkt hier echter verder weinig te bezichtigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten