We zijn weer thuis. De fietsvakantie is helaas abrupt geëindigd in Molina de Aragón. De situatie met Sandra verbeterde niet. Bij het Centro de Salud (gezondheidscentrum) van Molina de Aragón hebben we medische hulp gekregen. Voor de zekerheid zijn we met een ambulance naar het ziekenhuis in Teruel gebracht voor nader (bloed)onderzoek. Uit dit onderzoek bleek dat er alleen sprake was van een hardnekkig virus. Op het moment dat er niet meer gefietst wordt maar toch verder gereisd moet worden zijn die fietsen maar onhandige dingen. De fietsen moesten we in Molina achterlaten. Met enig kunst- en vliegwerk zijn we van Molina de Aragón in Teruel gekomen en van daaruit in de buurt van het vliegveld van Valencia. Lang leve internet en een niet zieke Marcel!
Ondanks alle ellende op de wereld en andere nare dingen die we via de media te zien krijgen blijkt maar weer dat mensen overal op de wereld begaan zijn en de helpende hand bieden. Op enig moment zaten we met alleen wat geld en een paspoort op zak in het ziekenhuis in afwachting van een arts die een beetje Engels zou spreken. Fietsen nog in Molina de Aragón en bagage achtergelaten bij ambulancepersoneel die aanboden om de bagage naar het ondertussen geboekte hotel in Teruel te brengen. Onze bagage lag uiteindelijk keurig in het hotel en het medisch personeel in Molina de Aragón had een taxi geregeld die de fietsen een dag later naar Teruel heeft gebracht.
Helaas hebben we ons einddoel Valencia niet fietsend bereikt. Maar we hebben nu wel het excuus (alsof we dat nodig hebben;-)) om nog een keer het laatste deel van de route op te pikken en verder te fietsen. Dat zou dan een tochtje Madrid-Valencia worden.
Het einde was helaas niet wat we ervan verwacht hadden, maar we hebben in ieder geval toch drie heerlijke, fantastische weken gehad!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten