Barlanga de Duero-Medinaceli
Vanuit Barlanga de Duero vertrekken we nadat we nog even bij de bakker zijn geweest. Onderweg zou niets te krijgen zijn, dus dan maar beter wat extra gewicht mee. In het hotel zat een Spaanse fietser die ook deze route volgde, maar die had een volgwagen ter beschikking met paps en mams die de bagage meenamen en voor een natje en een droogje zorgden onderweg. Zelfs de fiets werd door paps nog even voor vertrek opgepoetst. Wellicht een ideetje voor een volgende keer?
We fietsen over een uitgestrekte vlakte op 1100 meter hoogte waar de wind weer vrij spel heeft. In Barahona blijkt het toch mogelijk om nog iets te eten te scoren, al moet de barman daarvoor de hulp van zijn vrouw inroepen om een broodje met queso te maken..... Volgens onze gids hebben we in Medinaceli twee mogelijkheden om te overnachten. In het oude toeristische centrum of beneden in het dorp bij de snelweg waar overnachtingsmogelijkheden zijn voor chauffeurs. Vreemd genoeg lijkt onze gids een voorkeur te hebben voor de overnachting bij de snelweg maar er staat niet waarom. Wij kiezen voor het oude centrum en klimmen bij de splitsing omhoog. We komen aan in een gezellig dorp en eten er nog wat. Een mooie kamer is na even zoeken ook gevonden. Later op de avond wordt duidelijk waarom je beter niet in het oude centrum kunt zitten. Er zijn een paar restaurantjes, maar ze zijn allemaal dicht. Als wij ons al bijna hebben verzoend met nog wat overgebleven brood met koekjes blijkt de eigenaar van het hotelletje nog wel bereid om iets voor ons te regelen. En dus zitten we in de ontbijtzaal, krijgen wat brood met oude kaas en ham en asperges, althans voor zover de man het kon vertalen, een soort asperges, maar dat was het niet, maar het was wel groente. Hij presenteert het op een bordje alsof het asperges zijn, maar het blijkt prei te zijn. Volgens ons prei uit blik. We hoorden veel gerommel in de keuken, net alsof een blik niet open wilde.. Afijn, toch wat in de maag voor het slapen gaan.
Medinaceli-Molina de Aragon
We vertrekken de volgende ochtend vroeg want we hebben een zware dag voor de boeg met veel klimmen. Als we eerst afdalen naar de snelweg struikelen we natuurlijk over de restaurantjes. Omdat ook vandaag de catering onderweg beperkt is slaan we bij een bakker weer het een en ander in. Aan de andere kant van de snelweg klimmen we gestaag weer omhoog. Ook nu belanden we weer op een hoogvlakte waar grote roofvogels boven ons cirkelen. De rest van de dag fietsen we op een terrein met afwisselend klimmen en dalen, het is nooit vlak. Als we aankomen in Cobeta, onze geplande overnachtingsplek, blijkt in de plaatselijke kroeg dat het hostel niet meer bestaat. Er zit niets anders op dan verder te fietsen, vanuit Cobeta om te beginnen met een klim van 3 kilometer tegen ruim 10%. De volgende plaats ligt 17 kilometer verder, maar daar aangekomen besluiten we om toch nog verder te fietsen naar Molina de Aragon. Nog eens 11 kilometer, maar dat is in ieder geval een wat grotere plaats. Als we daar aankomen is het inmiddels half zes geweest.
Sandra heeft eigenlijk de hele dag al wat last van haar maag en daar komt in de avond diarree bij.
Niet zo prettig als je op de fiets bent, dus in Molina de Aragon eerst maar wat uitzieken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten