El Escorial-Segovia
Vanuit El Escorial vertrekken we over een drukke weg naar Guadarrama. Het is erg koud, het kwik blijft vandaag in de dalen op maximaal 10 graden steken en we moeten ook nog een bergje overwinnen van ruim 1800 meter. Vanuit Guadarrama begint de weg al langzaam te stijgen. In Cercedilla, een paar kilometer verderop, is een mogelijke escape voor als het klimmen en de kou te veel van het goede worden. Er is daar een treintje dat ons naar Segovia kan brengen. De eerste paar kilometers gaan echter relatief gemakkelijk, dus besluiten we om maar een poging te wagen. Als het niet lukt rollen we immers eenvoudig terug naar Cercedilla en nemen alsnog het treintje. Vanaf ongeveer 1400 meter hoogte merken we dat bij iedere keer uitademen een stoomwolkje uit onze monden ontsnapt. Het is inmiddels wat mistig geworden en ook de wind blaast dwars door ons heen. De laatste kilometers klimmen we tegen 9% omhoog. Vlak voor de top is gelukkig een restaurantje waar het lekker warm is. We eten er een broodje en drogen onze kleren voordat we de laatste meters klimmen en ons in de afdaling storten. We dragen zo ongeveer alle kleren die we mee hebben, maar zo koud als nu hebben we het zelden gehad. Af en toe stoppen we even omdat onze half bevroren handen niet meer in staat zijn om te remmen. Naarmate we weer wat lager komen wordt het ook langzaam weer "warmer" en bereiken dan snel Segovia. We zitten in een mooi en statig hotel, waar gelukkig de verwarming werkt en we kruipen snel onder de warme douche. Segovia is prachtig om doorheen te slenteren, maar er staat een ijskoude wind die zorgt dat we ons beperken tot een aantal highlights.
Segovia-Coca
Vanuit Segovia vertrekken we richting Coca. Het heeft in de nacht zelfs gesneeuwd, maar dat is inmiddels gelukkig grotendeels gesmolten. We vertrekken een uurtje later om de ergste kou te mijden, maar sokken zijn nog steeds onmisbaar om als handschoen te fungeren. De route gaat de meeste kilometers over de Via Verde. Je staat toch raar te kijken als je sneeuw ziet liggen langs de kant van het pad in de schaduw van de naaldbomen. Voor Coca zien we dat hars wordt gewonnen van de naaldbomen. Een niet zo fraai gezicht. Verminkte bomen met opvangbakjes eraan. Volgens ons routeboekje wordt er terpentine van gemaakt. In Coca staat een mooi kasteel, maar verder is er weinig te doen. We kloppen aan bij een tweetal Casas Rural, maar daar werd niet open gedaan. Bij het hotelletje kunnen we na enig aarzelen toch overnachten. Het lijkt alsof het eigenlijk de bedoeling was om vanavond dicht te gaan, want de kok/eigenaar neemt deze avond in zijn eentje alle taken waar in het hotel. Het is erg aandoenlijk hoe hij zijn best doet om een paar woorden Engels te spreken, maar de enige volzin die er uitkomt is "my English is horrible". Hij heeft het dagmenu zelfs voor ons in het Engels vertaald. Gezien de wonderlijke gerechten op het menu, moet dat met een vertaalcomputer gedaan zijn. Het eten is eenvoudig maar lekker. Als toetje lijkt er iets met Naranja (sinaasappel) op het menu te staan. Altijd lekker, maar als het wordt uitgeserveerd blijken het letterlijk twee sinaasappels te zijn....;-) Na het eten doen we nog een drankje aan de bar. De man is nieuwsgierig naar de route die we fietsen. Hij blijkt zelf tot 5 jaar geleden profwielrenner geweest te zijn, maar zijn naam en zelfs de ploeg waar hij voor reed doet bij ons geen bellen rinkelen.
Coca-Peñafiel
Vanuit Coca fietsen we naar Peñafiel. Het is prachtig weer, maar de sokken zijn in de vroege ochtend nog steeds onmisbaar. De koude tegenwind lijkt langzaam een beetje bij deze reis te horen. Eerst zijn er nog de verminkte naaldbomen maar gaandeweg verandert het landschap weer. De aarde is veranderd in witte stenen en zand. In deze omgeving (Douro) moet veel wijnbouw zijn. We zien tot nu toe uien en graan. De wijnranken die er zijn zijn laag en de uitlopers zijn nog lang niet zover als in Portugal en in het zuiden van Spanje. Ook in Peñafiel staat een groot kasteel en verder is ook hier weinig te beleven.
En dan het weer de komende dagen. Er zijn nogal wat tegenstrijdige berichten. Afhankelijk van welke site je bekijkt blijft het morgen droog of gaat het hard regenen. De Spaanse weerkundigen gaan uit van regen. Als het inderdaad gaat regenen gaan we niet fietsen. De kou is met voldoende kleding net te doen. Natte kleren en kou is geen prettig vooruitzicht. Het lukt dan eigenlijk niet meer om Valencia op de geplande manier te bereiken dus moeten we op zoek naar een alternatief. Die zijn er voldoende, dus als het regent hebben we de hele dag om te puzzelen....!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten