Vanuit Badajoz beleven we een relatief saaie route langs een kanaaltje. Wel lekker rustig, maar de enige opwinding bestaat uit een paar schildpadden die uit het water zijn gekropen.... Omdat fietsen langs het kanaaltje uiteraard ook betekent dat de route vlak is schieten we flink op en zijn vroeg in het mooie Merida. We maken van de gelegenheid gebruik om nog snel een kliederwasje te doen voordat we door de stad gaan slenteren. Onze fietsen gaan via de ontbijtzaal naar een binnenplaatsje met het vriendelijke verzoek de fietsen de volgende ochtend voor 7.30 uur naar buiten te verplaatsen. De aanblik van twee stoffige fietsen tijdens het ontbijt wordt niet gezien als promotie voor het hotel? Onbegrijpelijk. ;-)
We eten weer in een tapas restaurant, maar ergens ging het bij het bestellen niet helemaal goed. Wij bestellen weer allerlei gerechtjes waarvan we in staat zijn om minstens 1 ingrediënt te kunnen vertalen. Daarbij worden we aangemoedigd door allerlei prijzen die blijkbaar met deze lekkernijen gewonnen zijn. En nog onmogelijk goedkoop ook! Als de gerechtjes worden gebracht blijken we een zestal halve broodjes met verschillend beleg te hebben besteld.... uh ja, lekker hoor, maar niet helemaal wat we hadden bedacht. Als de laatste kruimels zijn weggewerkt is er nog net voldoende ruimte voor een klein toetje en een cortado.
Vanuit Merida komen we na enige kilometers ook al weer snel uit bij een kanaaltje. Nu wat meer kronkelend. We zijn in de regio Extremadura. Extremadura heeft een landklimaat met koele, meest vochtige winters en hete, droge zomers. Vanaf juni is de zomer er warm tot heet. Het is nu half april. In de ochtend is het redelijk fris met 17 graden maar de temperatuur gaat gestaag omhoog. Eigenlijk verwachtten we dat het kanaal behoorlijk vol zou moeten zijn met water. Maar het tegendeel is waar. Naarmate de kilometers verstrijken wordt het kanaal leger en leger. Eigenlijk zit er nog maar een bodempje water in het irrigatiekanaal. Op een bord bij de snelweg zien we dat we 324 km van Madrid verwijderd zijn. De route kronkelt verder en soms is de snelweg weer in zicht. Weer zien we een bord met Madrid, nog 300 km te gaan. Hm, we hebben echt meer dan 24 km gefietst. Dat krijg je met zo'n route, niet de snelste maar meestal wel de mooiste. Al gaat het voor vandaag niet helemaal op. De bergen komen weer in zicht dus mooi gaat het zeker weer worden. We stoppen bij een restaurant annex camping langs de snelweg voor een broodje en een drankje. We vragen ons af wie hier op de camping staat. Toch geen Nederlanders die ruim 2.000 km in de auto hebben gezeten omdat het altijd mooi weer is?... We kunnen merken dat het voorjaar is. De boeren zijn druk bezig op de landerijen. Lijkt mij lastig om hier te boeren met droge, hete zomers. Maar ze zullen er wel beter de kijk erop hebben dan een zot op een fiets. We rijden Miajades in. Het is ondertussen erg warm. We kiezen voor hotel Triana. Al van een afstand aangeprezen als een weddinghotel. Eens kijken of dit vergelijkbaar is met die in Japan. Verderop is een oude fabriek volledig in beslag genomen door ooievaars. Wederom een fabriek, maar dan een broedfabriek. Het is nu 33 graden. Gelukkig wordt het morgen koeler, 31 graden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten