We zitten vroeg aan het ontbijt. We hebben een lange dag (80km) voor de boeg. Daarom willen we vroeg starten. De hoteleigenaar begrijpt dat we meer toast willen hebben dan de standaard twee plakjes. Eigenlijk krijgen we meestal ongevraagd een Westers ontbijt. Toast, gebakken ei, jam, thee en als het meezit nog fruit. Op een groot bord wordt het geroosterde brood geserveerd. En er liggen banaantjes. Heerlijke bananen. Niet zoals wij ze in de supermarkt hebben. Laatst zagen we bij KVW dat de bananen die bij ons in de supermarkt liggen al maanden onderweg zijn.
Onderweg zien we schrikdraad langs de weg. Dit is om de olifanten in de dorpen op afstand te houden. Het zal wel maar we hebben er hier geen een gezien.
Na 36km moeten we even iets eten, drinken en water inslaan. De komende 20km is er niets te koop. We fietsen door het Yala National Park. De doorgaande weg ligt door het NP. Het is een mooi natuurgebied. Na 1 km zien we al de eerste olifant langs de weg en later nog een. Fantastisch om dat zo mee te maken op de fiets. We komen waterbuffels tegen die met een groepje in een grote waterplas liggen. Toch maar geen foto gemaakt. We hebben in Laos een keertje zo'n beest achter ons aan gehad. Die ervaring willen we niet nogmaals beleven en dan met een stuk of zes tegelijk... Er vliegen veel vlinders, zowel witte als gele. Ook zien we veel apen rondscharrelen. Er rijden veel safari jeeps over de weg. We zullen de dag van de safari toeristen wel goed gemaakt hebben. Menigeen zat omgekeerd in de jeep. :-)
Je zit toch anders op de fiets als je weet dat je door een NP fietst. Je blijft de struiken en vlakten aan weerszijden van de weg bekijken. Op zoek naar het wild. We zien een karkas liggen. Zeg maar een spare rib voor de hele familie. En even verderop ligt een dode waterbuffel. Niet zo'n fraai gezicht maar het schijnt bij de natuur te horen.
Het Yala National Park zelf is gesloten vanwege de lange droogte. Maar kennelijk is in de buurt ook een park waar wild kan worden gespot. Vandaar dat we de safari jeeps tegenkomen.
Na het park moeten we nog ruim 20 km fietsen naar Tissamaharama. We hebben flink wind tegen. Dat lijkt verfrissend als de fietscomputer aangeeft dat het 40 graden is, maar het voelt aan als een hete föhn.
Wij zijn voor nu alleen geïnteresseerd in een wat luxere accommodatie. Het is tijd om weer eens tussen echt frisse lakens te liggen. Het heet Tapro Spa. Wat de Spa is is onbekend. Er is een heel mooi zwembad maar bij nadere inspectie lijkt het niet verstandig om er een duik in te nemen. Maar we mogen bij de buren zwemmen. Typisch Azië. Maar het uitzicht is schitterend. Het ligt aan een meer. Als het voldoende heeft geregend dan zou je met een boot kunnen aanmeren bij het hotel. Maar nu even niet. We hebben even wat smalltalk over van alles en nog wat en over het weer natuurlijk. De man verwacht geen regen. Op zich vreemd want het regent hier haast iedere dag en de wolken zijn zich toch weer aan het opbouwen. Even later is er ook gerommel in de lucht. En als we even later van een heerlijk bordje met fruit genieten begint het toch te regenen. Oké, geen tropische bui. Maar toch... Het blijkt maar weer dat men zich hier niet zo met het weer bezig houdt. En het lijkt of de Gerrit Hiemstra's, Piet Paulusma's hier geen zendtijd op tv hebben. Ook is er geen buienradar te vinden. Het zal allemaal wel typisch Nederlands zijn dat gezeur over het weer. Ze hebben natuurlijk gelijk. 'Het komt zoals het komt en het is zoals het is.' Oant Moarn zoals Piet altijd afsluit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten