De zon scheen toen we wakker werden. We kregen een Sri Lankaans ontbijt. Aangezien we het idee hebben dat een kip of een ander beest hier met een blinddoek voor op vakkundige wijze in stukken wordt gehakt hebben we gekozen voor de vegetarische variant. We houden niet zo van botten, bonken en lellen in en aan het vlees, vandaar. Het ontbijt bestond uit: string hoppers (soort noodels), dahl (linzen curry), cocosnootsambal en een groente curry van cocosnootmelk. En natuurlijk een kopje Ceylon thee.
De ober vertelde ons dat hij de hele week bij het hotel slaapt en dat hij vrijdagavond weer naar huis gaat. Hij woont ongeveer 80km verderop in een stad. Om thuis te komen moet hij driemaal overstappen op een andere bus. Zijn reistijd is ongeveer drie uur. Helaas voor hem is zijn woon-werkverkeer niet te bespoedigen met de fiets;-)
We hadden ruim 40km voor de boeg. Waarvan het merendeel klimmen. Klimmetjes met stijgingspercentages tussen de 4 en 10%. Onderweg horen en zien we veel watervallen. We rijden gedurende hele rit langs theeplantages.
Een paar jongetjes vonden het leuk om een stukje met ons mee te rennen en ons te 'duwen'. Tja bij klimpartijen zijn we behoorlijk traag dus kun je ons wel een tijdje bijhouden. Helaas hadden we weinig aan deze service omdat het meer op onze tassen leunen was dan het echte duwwerk. Bij een theeplantage hebben we ze van ons afgeschud en hebben daar een kopje thee en een gebakje gehad.
De theebladeren worden overdag geplukt en de bladeren worden 's nachts bewerkt. Het bewerken wordt 's nachts gedaan omdat het dan koel is met een constante temperatuur. We benijden de, voornamelijk vrouwelijke, plukkers niet. Een grote zak (ter grootte van de jutezak van Sinterklaas..) hangt op de rug en de draagband zit om het voorhoofd. Ze lopen langs de planten en plukken de bladeren. Je kunt je voorstellen als de zak aardig vol begint te raken dat het gewicht door het hoofd en nek moet worden gedragen. Heel erg ergonomisch en arbotechnisch verantwoord.
Ook benijden we de bouwvakkers en wegwerkers niet. Veel gaat dat gewoon met de hand en op slippers... Er wordt cement gemaakt en daarvan worden cementblokken handmatig gemaakt. Zo gaat het ook met het maken van de bakstenen. Lekker met handen en voeten in de bruine klei. En heel ergonomisch worden de bakstenen gemaakt en te drogen gelegd. Als je er naar kijkt krijg je het al in de rug.
We kunnen merken dat hier veel toeristen komen. We zien ze regelmatig uit een auto stappen en fotograferen. Maar we worden ook wel begroet door zowel kinderen als volwassenen met 'Hello, money'. Er was zelfs een jongetje die meeliep en alleen maar 'money' zei. Het gewenste bedrag noemde hij en hij wist dat het uit de fietstas moest komen. We komen aan deze verzoeken nooit tegemoet. En we zijn van mening dat andere toeristen dit ook niet zouden moeten doen. Maar ja, wie zijn wij...
Tijdens een klim zie we een jongen aan de kant van de weg zitten. Hij verkoopt bloemen. Hij heeft wel door dat wij geen klanten voor hem zijn. Maar hij groet ons vrolijk. Even later zien we hem weer. Hij heeft een sluiproute genomen. Hij is op slippers omhoog geklommen. Dit doet hij meerdere malen in de hoop dat de voorbij komende auto's toch bloemen bij hem kopen. Helaas voor hem hebben wij geen verkoopsucces gezien. Wel bleef hij ons vriendelijk groeten.
We komen een restaurantje tegen die aardbeien verkoopt. We hebben een lekkere pannenkoek met aardbeien en aardbeien ijs gegeten en een aardbeiendrankje gedronken. Een heus feestmaaltje.
Het blijft droog weer. Zonnig en soms bewolkt. De temperatuur loopt zelfs op tot 30gr. Nog ruim 5km klimmen voor de boeg en ineens ziet de lucht er dreigend uit. Maar we houden het droog. De laatste 3km dalen we af naar de stad. We hebben een jasje aangetrokken omdat het door een bezweet lijf fris is bij het afdalen. Maar in de stad aangekomen hebben we hem weer gauw uitgedaan.
Bij een hotel aangekomen begint het te regenen. Net op tijd een slaapplaats gevonden.
Na het douchen is het weer droog. Tijd om de stad te verkennen en een hapje te eten.
We hebben vandaag ruim 1000 hoogtemeters bedwongen.
Het is nu ongeveer 20gr.. Er liggen twee dekens op het bed. We lopen sinds weken weer met een lange broek rond. Tijd om maar weer af te dalen naar zeeniveau;-).
Wat een mooie reis maken jullie, erg leuk om jullie blog te lezen vanuit het de-herfst-is-hier-vandaag-pas-echt-begonnen-Nederland
BeantwoordenVerwijderen