Vanuit Nuwara Eliya vertrekken we weer vroeg in de richting van Ella. Het is op bijna tweeduizend meter hoogte een graad of 20. Omdat we eerst een stuk moeten dalen voelt het "koud" aan en we hebben een dik shirt aangetrokken. Na een kilometer of dertig zitten we op ongeveer duizend meter en is het de rest van de dag klimmen en dalen. Tot op heden hebben we redelijk geluk gehad met het weer, maar op ongeveer tien kilometer van Ella begint het enorm hard te regenen. In no time verandert de weg in een kolkende rivier. We besluiten om te schuilen, maar dergelijke buitjes kunnen in de bergen nogal lang blijven hangen. Als het even iets minder regent vervolgen we onze weg. 500 meter verder valt de hemel weer op ons neer dus schuilen we maar weer. Dit herhaalt zich een paar keer. Na een tijdje wordt het min of meer droog en fietsen we verder. Op de weg liggen nu enorme plassen. Als auto's en vrachtwagens er doorheen rijden spat het water hoog op. Voor ons zien we een man op een scooter de volle laag krijgen. Hij rijdt door alsof er niets aan de hand is. We doen een poging om de combinatie plassen en tegemoetkomend verkeer te vermijden..... Gelukkig slaan we snel af naar een rustiger weggetje en klimmen naar Ella.
In Ella zijn veel toeristen die vanuit hier gaan wandelen. We hebben nog veel plezier aan een drietal meiden die blijkbaar al dat rare eten niet zo vertrouwen. Ze bestellen als diner broodjes met friet. Het beleg wordt van de broodjes gepeuterd en vervolgens opnieuw belegd met.......friet!
Verderop heeft iemand pizza besteld. De pizza wordt weer teruggestuurd naar de keuken. Koud, niet gaar...... Tsja, ze hebben hier soms al de grootste moeite om een standaard westers ontbijt (toast met een gebakken eitje) te serveren. Ze weten vaak niet goed hoe het moet. Een Sri Lankaanse pizza is dus gewoon niet helemaal het zelfde als een pizza thuis. En als je dan in Ella's Rotti Hut gaat eten is het dan niet handiger om gewoon rotti te bestellen?
De volgende dag hebben we een makkie. Vanuit Ella dalen we langs watervallen en mooie vergezichten nog ongeveer dertig kilometer naar bijna zeeniveau. We verblijven net even buiten Wellawaya in een klein familiehotel. We komen er vroeg aan en hebben dus de gelegenheid om hoognodig de was te doen. In de bergen is het gewoon te vochtig. Gisteren hebben we nog lang moeten föhnen om een setje droog te krijgen. Er is zowaar een heuse wasmachine. Het wasje is in een kwartiertje klaar. Schoon is anders maar het gaat om het idee. Het is hier weer bloedheet dus de was is supersnel droog en dat is maar goed ook want om half vier begint het weer even stevig te regenen.
Als ons gevraagd wordt hoe laat we willen eten zeggen we een uur of zeven. De jongeman probeert er nog half acht van te maken, maar wij zeggen 'Doe toch maar om zeven uur' . Of het ook pittig mag zijn? Jahoor dat is goed. Afijn, om even over zes wordt er al op de deur geklopt. "Dinner is ready!".... Rare jongens die Sri Lankanen....... we hebben om 7 uur ontbijt geregeld. Nu maar hopen dat er morgen niet om 6 uur op de deur wordt geklopt........;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten