Christchurch-Methven
We waren vroeg wakker. Dan maar een vroeg ontbijt en op tijd vertrekken. Het eerste stuk was druk. Zoals altijd als je een stad verlaat. Later werd de weg rustiger. Een saaie lange rechte weg, vals plat én tegenwind. Een mooie samenloop van omstandigheden..niet echt. Maar helaas ontkom je niet aan saaie stukken, vals plat en tegenwind, ook niet in Nieuw Zeeland. Wel zijn er bergen in de verte te zien, een mooi goedmakertje. We rijden langs velden die besproeid worden door hele grote, een paar honderd meter lang, zelfrijdende sproeimachines. Weilanden met Merino schapen of weilanden met koeien.
In totaal hebben we ongeveer 500 hoogtemeters geklommen. Dan ineens komt er een mooie afdaling met uitzicht over de Rakaia Gorge. Een mooie uitgesleten grillige rivier met turkoois gekleurd water. En verder bergen om ons heen. Na de brug over de rivier zou een motel moeten zijn. Maar helaas, een motel is niet aanwezig. Bij de camping gevraagd wat er in de buurt is. Uiteindelijk moeten we naar Methven. Volgens de dame van de camping nog 19km. ‘Nog even de berg over en daarna gaat het naar beneden’. Echt, waar? Methven is toch een wintersportplaatsje? ‘Ja, hoor. Je merkt het bijna niet maar de weg gaat echt naar beneden.’ De dame is super relaxed. Als we een half uurtje willen rusten dan zijn we van harte welkom. We
gaan verder, de berg over. Altijd fijn na 80 km vals plat nog even klimmen met een stijgingspercentage van 12%. Daarna zou het afdalen worden volgens de dame van de camping. Wat we al dachten, geen daling maar nog even serieus klimmen. 10% stijgen voelt misschien in de auto toch anders;-) In Methven aangekomen staat de teller op ruim 100 km. We zoeken een motel. Het komt ons allemaal vaag bekend voor. Even het blog van 10 jaar terug bekeken. We hebben de indruk dat we ook nog eens in dezelfde kamer zitten als toen. Dit keer geen sneeuw op de bergtoppen te zien. En hopelijk morgen ook geen regen en kou. In 2010 reden we een route in omgekeerde volgorde.
Methven-Geraldine
De zon komt al snel tevoorschijn. Er is weinig wind. Het belooft een mooie fietsdag te worden. We zitten door ons uitstapje naar Methven niet meer op de route. Maar de kaart laat zien dat we niet dezelfde route terug hoeven. We rijden Methven uit. Verderop moeten we even aan de kant. Een boer drijft met de auto en zijn collie zijn kudde koeien over de weg. De beesten rennen de weg op en draaien zich naar ons toe. Nieuwsgierig kijken ze ons aan. Ze krijgen niet de kans om ons te benaderen. De collie krijgt opdracht om de kudde in gang te zetten. En weg rennen ze weer. Op naar het volgende weiland. We komen na ongeveer 11 km op de route, weg 72, de scenic route. De bergen zien we aan onze rechterhand. En we denken zelfs af en toe wat sneeuw erop te zien. In het plaatsje Stavely zou onze koffie-punt zijn. We naderen een bocht met een gebouw met op het dak een geschilderde koffiekop. Wat doen we? Hier koffie of in het plaatsje. Och, laten we naar het plaatsje gaan. We trappen door. Ineens zegt Marcel: we moeten terug, dat was Stavely... Lekker bakkie en een carrotcake. (Je weet het nooit of er carrotcake is op 5-2;-)) Twee oudere mannen op de fiets vragen of dit onze mobilhome (camper) is, terwijl ze wijzen op onze fietsen. Het komt tot een gesprek. Één van de mannen rijdt op een elektrische fiets zonder accu, de accu was hij vergeten om mee te nemen.. En er komen allerlei vragen. Of de fiets net door de carwash is geweest of zo. Ze zijn wel heel erg schoon. Uh, ja, we zijn nog vers....Ook of ze de fiets even mogen optillen... ‘eh...best zwaar. Maar jullie reizen verder licht.’ En het, zie je dat ze hebben geen ketting en een versnellings’bak’ hebben we ook nog nooit gezien. In Mayfield kunnen we lunchen. We eindigen de rit in Geraldine waar we kunnen kiezen uit de overnachtingsplaatsen. Een bed is snel geregeld. Het is warm. We kunnen ‘s avond lekker buiten eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten