Vanuit Bot via de Via Verde naar Valderrobres gefietst. In Valderrobres hebben we een eerste rustdag. We komen er achter dat we geen twee nachten in ons hotelletje kunnen blijven omdat een grote groep het hele hotel heeft gereserveerd dus zijn we genoodzaakt om te verkassen. Een nieuw onderkomen is zo gevonden, onze fietsen worden op een bijzondere manier gestald. Uiteindelijk belanden ze via het toilet in een voorraadkeldertje. De uitbater staat zelf achter het fornuis, wil graag in het Engels vertellen wat hij allemaal in de aanbieding heeft maar moet bij ieder woord erg lang nadenken zonder uiteindelijk het Engelse woord te vinden. Wij doen net alsof we hem begrijpen en zo volgt ook nu weer een "daghap" die prima weg te werken is, voor een belachelijk lage prijs. Eerder op de dag dronken we in een barretje een biertje. Bij ieder biertje werd een klein lekker hapje geserveerd. Biertje+hapje slechts 1 Euro.......
De volgende dag via een mooie kloof naar Herbès gefietst. Herbès is een op het oog uitgestorven boerendorp. Er zou een mogelijkheid zijn om te overnachten, maar er is nergens een bordje dat de richting aangeeft. Een oud vrouwtje geeft ons een duw in de juiste richting, maar de deur van het hotelletje blijkt gesloten. In het enige barretje van het dorp duikelen we de eigenaar op. Het barretje was nog niet zo eenvoudig te vinden. Op de begane grond bevindt zich een restaurant/bar dat al een tijdje niet in gebruik is. Wel hoor je op straat het gebrom van mannenstemmen. Het geluid komt ergens boven vandaan. Bij een zijdeur maar eens kijken of die open kan. Ja, dat lukt. Alleen kom je terecht bij een trap met een traplift. De deur bovenaan de trap is dicht. Is dit nou de bar of een woonhuis? Druk op een 'bel'knop wat het lichtknopje blijkt te zijn. Dan maar brutaal aan de deurknop voelen. De deur gaat open en ik sta in de bar. Een mannetje of vier kijken mij aan. Ola! Ola! Wordt teruggebrabbeld. Tja, wie is de uitbater... Uiteindelijk gevonden en alles gelukt. Hij spreekt 1 woord Engels, wij 1,5 woord Spaans.
Warm water duurt volgens hem 20 minuten. We wachten echter nog steeds.......brrrrrr. Het barretje doet tevens dienst als restaurant en het lijkt alsof alle actie in het dorp zich hier afspeelt. Met hooguit een mannetje of 10 moet je je daar dan ook weer niet teveel van voorstellen.
Wel leuk om te zien. De lunch duurt tot ongeveer 15 uur. Er wordt dan 3 gangen geserveerd. Meestal inclusief drankjes en koffie. Vanaf 21 uur (als het voor ons meezit om 20 uur) is het diner.
We hebben afgesproken dat we om 20 uur kunnen eten. Er komt een man binnen en gaat aan een lange tafel zitten. Er wordt een fles wijn opengetrokken en vier glazen worden op tafel gezet. Kennelijk komen er nog vrienden. Inderdaad even later komen z'n drie maten. En weer even later nog eens twee. Het is kennelijk men's night;-) Geen vrouw in de kroeg, nou ja op die blonde toeriste na dan...
We gaan maar onder de dekens. De enige gasten en het hele gebouw voor ons alleen. Dekens zijn nodig. Met de dikke muren van het pand is het krap aan 19 gr binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten