We vertrekken voor een pittig dagje. Eerst beklimmen we de Puerto de Cuarto Pelado (1657 meter) met halverwege een imposant uitzicht op Cantavieja. Gelukkig is het wegdek een stuk beter dan de eerste kilometers. In Cantavieja eten we onze onvermijdelijke Bocadillo en klimmen we verder. Boven op de berg aangekomen wordt het snel kouder. Donkere wolken stapelen zich boven ons op en als we aan de afdaling beginnen geselen flinke hagelstenen onze lichamen. Er is nergens plek om te schuilen, dus trappen we maar gewoon verder. In Fortanete is een mogelijkheid om te slapen, maar we besluiten verder te fietsen. In de richting waarin wij fietsen is het minder donker.
We moeten opnieuw klimmen, dit keer naar de Puerto de Villaroya (1701 meter) Zon en regen wisselen elkaar af en dus is het "jasje aan, jasje uit". Eenmaal boven storten wij ons snel naar beneden. Achter ons is de lucht heel erg donker en we willen snel zorgen dat we in de beoogde overnachtingsplaats komen.
Bij Fonda Carmen een inmiddels bijna bekend tafereel. Je stapt een kroeg binnen en ondanks een enorm gekakel blijkt de kroeg volledig leeg. Via een trappetje naar boven kom je in een restaurant en word je door vijftig verbaasde feestgangers aangestaard. Ja, natuurlijk is het mogelijk om hier te blijven slapen. Het blijkt een eenvoudig adresje te zijn. Een bed met wc en douche op de gang. Eenmaal opgefrist melden wij ons voor een biertje in het restaurant. Daar is het feest, van opa en oma tot kleinkinderen nog in volle gang. Niet te geloven hoeveel drank hier wordt weggewerkt, daar kunnen ze in West-Friesland nog wat van leren! Wij doen een poging om het tempo bij te houden, maar als na het diner de "Baileys" in longdrinkglazen wordt geserveerd moeten wij toch echt afhaken. Er moet morgen weer gefietst worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten