Laos, Luang Prabang

We hebben een dag korter gefietst dan gepland. We hadden gelezen dat de slowboat niet op zondag zou vertrekken, daarom hadden we gepland om de fietsroute in 2-en te hakken. Een leuk resort zou na 40km onze overnachtingsplek worden. Echter de eigenaar dacht dat hij de hoofdprijs kon vragen. Hij vroeg bijna 3x de prijs voor een overnachting dan bij het luxe Siam Triangle hotel. Wel een idylische plek aan de rivier, maar geen zwembad, mooie douche en ligbad maar een buitendouche. We houden er niet van om geflest te worden, dus zijn we na een heerlijke lunch doorgefietst naar Chiang Khong. We kregen nog een paar fikse klimmen te verwerken. Het was weer eens verzengend heet. Gelukkig konden we her en der een colatje scoren en water. Het uitzicht was schitterend.
Eenmaal aangekomen in Chiang Khong bleek de boot toch gewoon op zondag te vertrekken. Een goede reden om de wekker vroeg te zetten voor de overtocht naar Laos. Eerst in Thailand enig papierwerk invullen en een kaartje voor een boot kopen. Fietsen in een smalle houten boot geladen en de overtocht gemaakt naar Laos. In Laos aangekomen eerst naar de douane. Weer allerlei formulieren invullen en een pasfoto uit de oude doos erbij. Even dollars op de toonbank leggen en een visum is geregeld. Geld wisselen. De munteenheid is KIP. Een pak papieren kippen op zak en op zoek naar de slowboat. Na lang wachten en een lunch (take away, maar wel een baguette met salade en ei!) gescoord te hebben zijn we samen met nog 100 buitenlanders dan echt vertrokken voor de eerste etappe naar Pak Beng.   De fietsen werden op het dak van de boot vastgemaakt. De bagage werd in het ruim opgeslagen.
De stoeltjes waren keurig bemeten voor de kleine Aziaten. Voor ons wat minder comfortabel. De stoelen waren achterbanken van auto's die op houten blokken waren bevestigd. Na ongeveer 6 uur varen kwamen we in de stromende regen aan in Pak Beng. Snel een overnachtingsplek gezocht en gevonden. Daarna heerlijk gegeten bij een Indiaas restaurant. Je vraagt je toch weer af: 'wat doet een Indier in een gat als Pak Beng?'. Een goed lopend restaurantje runnen voor bleekscheten.
De volgende de dag weer hetzelfde ritueel. Fietsen op het dak, bagage in het ruim en een plekje zoeken. Er was nu helemaal geen beenruimte meer. Bleek dat ze een paar extra achterbankjes ertussen hadden geschoven. Na enige muiterij :-) werden deze uiteindelijk weer verwijderd. Ondanks de oncomfortabele zitplaatsen en wel een wc aan boord, was het een prachtige tocht. Af en toe werden er lokalen opgepikt met bagage en scooters. Na weer ongeveer 6 uur varen was daar eindelijk de stad Luang Prabang. Een mooie stad met oude Frans koloniale panden. Heel erg rustig en relaxed.
Hier blijven we een paar dagen. Er schijnt een of ander festival ofzo te zijn. Daarna vertrekken we richting Vientiane.

Chiang Saen en Laos in zicht

Vandaag zijn we naar Chiang Saen gefietst. We kwamen eerst langs de Gouden Drie Hoek. Het drie landenpunt. Niet in Vaals.... Thailand, Birma en Laos. Een toeristenfuik.
Na een pancake en een ananasjuice zijn we doorgefietst. Die Thai nemen het wel allemaal erg letterlijk. Het was meer een zoete cake dan een pannenkoek... Maar je kunt er prima op fietsen!:-)
We zijn neergestreken in het Siam Triangle Hotel. Super modern en luxe. Met een zwembad. Een zwembad met uitzicht op de Mekong rivier. De andere kant van de rivier is Laos. (Gisteren was het Birma)
Nog twee dagen fietsen en dan gaan we twee dagen met een boot varen. Eerst met de boot de grens over en daarna twee dagen varen met een slow boat naar Luang Prabang. We moeten zelf eten en drinken voor de hele dag meenemen. En ik heb gelezen dat er geen wc aan boord is...

Peking Express 2.0

Van Fang zijn we naar Tha Ton gefietst. In Tha Ton hadden we een bungalow aan de rivier. Vanuit het stadje zijn we een heuvel beklommen waarop een tempel staat. Het was een pittige en warme beklimming. Maar dan heb je ook Wat. Een mooie tempel met mooi uitzicht over Tha Ton en de vallei.

De volgende dag hadden we verschillende keuzes. We zijn uiteindelijk voor de variant "we zien wel hoever we komen" gegaan. De route begon na ongeveer 20km ook een stijgingspercentage van 20%. De hele ochtend was het bewolkt. Echter na een cola-tje onderweg brak de zon door. Drukkend warm. Toen het zweet uit al onze porieen tegelijk kwam hebben we besloten om deze berg liftend te bedwingen.
Daar stonden we aan de kant van de weg alla het tv programma Peking Express. We moesten liften met een handicap, namelijk met onze fietsen. In de route beschrijving stond dat er veel gele autotjes (taxi's) voorbij zouden komen. hm, op dat moment niet. Dus serieus liften... Na een aantal auto's stopte er een. De beste man wilde ons wel naar de top van de berg brengen. Tassen van de fietsen en hup de fietsen in de laadbak. Marcel erbij en Sandra voorin. De chauffeur bleek een kapitein van het leger te zijn. Vol gas de berg op.
Op de top van de berg aangekomen sprongen de militairen in de houding. De fietsen weer uitgeladen en de kapitein vriendelijk bedankt voor zijn lift. Een mooie afdaling stond ons te wachten. Allerlei soorten groen om ons heen. Veel bananenbomen. De rijst werd geoogst. En opeens waren we bij Nuttipont resort. Veel eerder dan we verwachten. We waren vroeg, de zon scheen. Een uitstekend moment voor een kliederwas. Op een groot waslijn van het resort mochten we onze spullen ophangen. Voor de rest in de schaduw boekje gelezen, het was verzengend heet.
De salamanders zijn hier 's avonds druk aan het muggen vangen. Toen we na het eten terugkwamen bij de bungalow zat een groter exemplaar boven onze deur en hield ons in de gaten. Na een tijdje hoorde we een kabaal op het dak. Waarschijnlijk onze vriend de salamander die op jacht was. Hij rende de hele avond en nacht over ons golfplaten dak te lawaaien.

We zien regelmatig slangetjes op de weg. Meestal dood, maar ook levend. Toen we vanochtend wegfietsen zag ik een vrij grote slang platgereden op de straat liggen. Ik moest denken aan gisteren. Op slippertjes door het gras naar de waslijn...

Vandaag naar Mae Sai gefietst. De meest noordelijke plaats van Thailand. Het is zowaar gelukt om van de route af te raken. Helaas konden de mensen ons niet helpen met het vinden van de route. Dan maar via de hoofweg. Jammer, maar helaas. In Mae Sai aangekomen pikten we de route weer op. De grensovergang naar Birma was niet te missen. We overnachten in een basic hutje aan de rivier.
We gaan de grens niet over. Birma doen we dit keer niet aan.

Ons eerste weekje

We zijn in Chiang Mai keurig opgehaald vanaf het vliegveld met een heus Aziatisch truckje. Achterin de laadbak van de auto zitten normaal gesproken mensen op bankjes. Nu konden de fietsen en Marcel worden vervoerd. Marcel mocht op het bankje naast de fietstassen zitten en de fietsen konden staan.
Na een verfrissende douche eerst maar eens op zoek gegaan naar een nieuwe multitool. Eigenlijk zo gevonden... Bij meneer Kleine. Er was keuze uit ongeveer 5 soorten en maten. Keuze gemaakt en weer verder door de stad slenteren. Op iedere straathoek staat een tempel. De tempel heet hier Wat. De tempels zijn mooi versierd. De meest belangrijke zijn natuurlijk het mooist met goud en glimmers behangen. Binnen de tempel staat een groot Boedha beeld.
Bij terugkomst in het hotel de fietsen weer inelkaar gesleuteld. Dit keer weer een voorspatbord gesneuveld. Verder is alles gelukkig in orde.
De volgende dag weer rond gestekkerd door de stad. Diverse lokale markten bezocht. Veel leuker dan de allom aangeprezen Night Market. We hebben ons toch laten verleiden om naar de Night Market te gaan. Eerst ergens een heerlijk hapje gegeten in een restaurantje dat zichzelf aanprees met de slogan "No view but tasty". Daarna de Night Market over. We hadden nog niet zoveel toeristen gezien de afgelopen dagen. Het was een typische toeristen markt met t-shirts, horloges en ander soortige waar. We waren snel uitgekeken.

De volgende dag zijn we vertrokken op de fiets. Chiang Mai uit. Het verkeer was druk maar erg gedisciplineerd. Wanneer we richting aangaven bleven de auto's en scooters netjes achter ons wachten totdat we van richting waren veranderd. Bij vertrek van het hotel hebben we naar het volgende overnachtingsadres laten bellen. Dit doen we anders nooit, maar het werd ons aangeraden. We kregen te horen dat er geen kamers meer vrij waren. Hm....dat wordt een lange eerste fietsdag. Het zou 73 km worden naar Royal Ping Garden Resort, maar nu moesten we doorrijden naar de volgende plaats. Ruim 90 km. De eerste 40 km waren een makkie, later begon het heuvelachtig te worden.
Laten we toch maar even proberen nu we er toch langskomen. Ja, we hebben nog een mooie kamer. Een fijne verrassing. En een lekker zwembad!

De volgende dag naar Chiang Dao. We wilden overnachten bij Malee's nature lovers. Een klein parkje in de jungle. We hebben zowaar 1 bordje gezien langs de weg, maar de volgende aanduidingen helemaal gemist. We hebben uiteindelijk geslapen in een Thais resort. Ook niets mis mee. Het leek erop dat het een onrustige nacht zou worden. Een touringcar vol met Thaise jongelui met harde muziek kwam inchecken. Bij de buurman een ice coffee gedronken en toen richting bed en boekje. De volgende ochtend bleek dat de Thaise jongelui van een dovenschool waren. Dus geen karaoke overlast van deze gasten.
Karaoke is nog steeds heel erg populair hier. Het is niet om aan te horen, zo vals.

Op naar het Chaing Dao Hill resort. In de beschrijving staat dat het een ietwat gedateerd door en door Thais resort is. Ietwat gedateerd kun je nu lezen als enorm achterstallig onderhoud met basic bungalows. Wel een erg mooie omgeving. De slogan was "een met de natuur". Klopt helemaal. De bungalow was een en al fauna. Mieren in de badkamer. Muggen die in en uit kunnen vliegen door kieren en gaten. Gelukkig was er een klamboe. Het was die dag erg warm, ongeveer 36 gr. Bij het ontwaken was de temperatuur gezakt naar 20 gr. Alles voelde klam en vochtig aan. Zo ook ons wasgoed.

Vandaag naar Fang gefietst. Na 3 km kregen we een beklimming van 4 km. Gelukkig was het nog vroeg in de ochtend en nog niet zo warm. We hebben gefietst langs rijst-, aardappel-en maisvelden. Langs bananenbomen met bananen, limoenbomen met limoentjes. Aan de linkerkant van ons de bergen van Birma.
Her en der een winkeltje met cola en bananen. In een dorpje was een hoop lawaai. We zijn op het geluid afgegaan. Bij een Wat werd een huwelijksceremonie gehouden. Helaas was bij aankomst het feest bijna afgelopen. We hebben onze route vervolgd naar Fang.

Iedere zichzelf respecterende reiziger reist tegenwoordig met een Ipad of laptop rond. Alle hotels hebben de computers ingeruild voor free wifi. Heel handig, behalve als je geen Ipad bij je hebt...
We zitten nu toch in een ouderwets internetcafe ons weblog bij te werken.

Tot het volgende internetcafe.

Na een vlucht van 13 uur doden we onze tijd met rondwandelen en internetten op Changi Airport in Singapore. Om 8.50 uur lokale tijd vertrekken we naar Chiang Mai. We gaan weer een uur terug in de tijd.
Marcel is op Schiphol vergeten om de multitool in de bagage te stoppen. Als we in Chiang Mai zijn hebben we weer iets te doen.:-) De multitool mag niet mee in de handbagage.
Jammer van de multitool. Het gereedschap ging al vele jaren overal met ons mee. Maar helaas...
We houden er een aardige opdracht aan over. Chiang Mai verkennen met een doel.

Op naar Chiang Mai.

Fietsen in Noord Thailand en Laos

Dit is de route die wij gaan fietsen de komende weken: