We zijn gisteren, 23 mei 2011, in Barcelona aangekomen. De dag ervoor zijn we naar Girona gefietst. Daar hebben we heerlijk geslapen in een mooie rustige hotelkamer. Daar waren we wel aan toe, want de nachten ervoor waren niet zo succesvol qua slapen. We zijn met de trein van Girona naar Barcelona gegaan. Het stuk Girona-Barcelona werd afgeraden. Geen leuke stille weggetjes of fietspaden, alleen maar autostrada's.
De route die wij hebben gefietst was langs allerlei stille weggetjes en soms geitenpaden. Bijna geen verkeer. Lekker rustig, maar wel een nadeel. Je komt ook in plaatsjes die 3x niks voorstellen. In Frankrijk (voornamelijk in het noorden en midden) waren sommige dorpen leeg. Geen bakker of supermarktje meer aanwezig. Ook waren de overnachtingsplaatsen er zo nu en dan niet meer. Niet echt leuk, want het betekent dat je na een inspannende fietsdag zomaar 20 km extra moet fietsen. Laat staan dat er internet aanwezig zou zijn....
Roelf is op 14 mei met de trein in Ales gekomen. Hij heeft een behoorlijke tocht gemaakt. Op zondag 15 mei hebben we elkaar ontmoet op een terras in St Ambroix. We zijn toen met z'n 3-en verder gefietst. We wilden in een plaatsje overnachten, maar helaas hing er een briefje op de deur dat ze de week erop het hotel gingen heropenen.... De dichtsbijzijnde plaats was Anduze. Volgens de plaatselijke winkelier waren daar zeker hotels. Daar aangekomen bleek dat er geen hotel meer was. We hadden toch nog geluk. We zagen een bordje Gite d'etappe. Het was er niet druk. We kregen een kamer met 6 stapelbedden tot onze beschikking. De dag erop hadden we een leuke rit gemaakt en gingen op zoek naar een hotelletje. In het plaatsje geen hotel te vinden. Weer rond gereden, we kwamen erachter dat richting het volgende plaatsje een hotel aanwezig zou zijn. Inderdaad...op een industrieterrein stond een hotel. Het eten was belabberd maar we konden slapen. Volgens het bord was het een 3 sterren hotel, alleen waar ze die vandaan hebben gehaald was ons een raadsel. Misschien wel van de aanwezige magnetron waarmee ze onze warme hap hebben opgepiept?
2 dagen voordat we de grens overgingen zagen we de Pireneeen al voor ons. Besneeuwde toppen. De grensovergang was bovenop de berg. Grappig, aan de Franse kant was het pad erg slecht tot onverhard en aan de Spaanse kant hadden we glad asfalt. Voor het eerst sinds tijden hebben we weer eens een heerlijke afdaling kunnen maken.
In Figueres overnacht. Dali museum bekeken en een stadsfeest meegemaakt. Voor het eerst Spaans gegeten. Tapas! Opvallend was dat de Spanjolen snel overstapten op de Engelse taal. Dat doen de Fransen helemaal niet, die ratelen gewoon fullspeed door.
Marcel en ik kwamen erachter dat we 32 dagen achtereen hebben gefietst. Eigenlijk waren we best moe. In Girona hebben we de korte route genomen en een beetje uitgerust.
